Czy dalsze oszczędności także mają sens? Sprawdziłem to, odłączając lampowego RöNt II. W tej opcji silnik i podgrzewanie łożyska zapewnia zasilacz podstawowy. No i niestety, był to krok w niepożądanym kierunku. Nie powiem, że wydarzyła się katastrofa, ale brzmienie odczuwalnie „siadło”. Stało się mniej wyraziste, mniej kolorowe i gładkie. Ubyło dźwięczności i wybrzmień. Wkradła się minimalna nerwowość dynamiczna, a szara zasłonka przykryła część detali. W całości brzmienie było odbierane jako mniej naturalne. Nie ma wyjścia, RöNt II okazuje się obowiązkowym punktem rozbudowy źródła Brinkmanna.

Link do recenzji: Brinkmann RoNt II – Hi-Fi i Muzyka

Nie mogąc zapomnieć tego doświadczenia z początku odsłuchów, powtórzyłem je raz jeszcze już z lampowym zasilaczem (a w końcu raz jeszcze z Thöressem). I choć wcześniej nie wydawało mi się to możliwe to, po części zapewne za sprawą jeszcze czarniejszego tła, po części być może jeszcze stabilniejszych obrotów, a co za tym idzie jeszcze doskonalszego timingu, Noc na Łysej Górze zabrzmiała jeszcze lepiej, jeszcze bardziej energetycznie, z jeszcze lepszą kontrolą nad każdym aspektem dźwięku. To było jedno z tych absolutnie wyjątkowych doświadczeń, których dostarczają najlepsze komponenty/systemu audio. 

Link do recenzji: Brinkmann RoNt II – Highfidelity.pl